ยุคสมัยนี้เป็นสมัยแห่งการแข่งขันสูง เห็นหลายๆ คนมีความจำเป็นของชีวิตมากมาย ไม่ว่าจะเรื่องความเป็นอยู่ การเงิน การงาน การดูแลเลี้ยงดูบุพการี แค่เท่านี้ก็เหนื่อยพอมากแล้ว ทำให้ไม่ได้ไปโฟกัสเรื่องคู่ครองมาก แต่จากสังคมรอบตัวเราไม่ว่าจะเป็นจากละครทีวี หนังภาพยนตร์ หนังสือ สื่อต่างๆ ตั้งแต่เด็ก มักทำให้เราซึมซับว่าการมีคู่ครองเป็นเรื่องที่ดี การมีคู่ครองจะมีความสุข หรือเป็นเรื่องจำเป็น
แต่เหตุไฉนเลยที่ทำไมคนยุคใหม่มองเรื่องการมีคู่ครองเป็นเรื่องไม่จำเป็น?
จากการสังเกตจากข่าว หรือคนรู้จักรอบข้างก็มีไม่น้อยที่ชีวิตคู่ไม่ราบรื่น และมีเหตุการณ์รุนแรงมากมาย ที่โดนกระทำทั้งร่างกายและจิตใจ บางคู่อยู่กันดีๆ มาเป็นสิบปี แต่สุดท้ายอยู่ๆ ก็เปลี่ยนไป หลายคนเสียใจจนยากที่จะอธิบาย มีคำถามเป็นร้อยเป็นพันที่อยู่ในใจที่ต้องรู้ให้ได้แต่ก็ไม่รู้ ต้องจมปักอยู่กับบาดแผลนานหลายปี เสียทั้งเวลาและความรู้สึกให้กับใครก็ไม่รู้ที่เข้ามาในชีวิต ด้วยเหตุนี้หลายๆ คนจึงคิดว่าการหาคู่ครองเป็นเรื่องไม่จำเป็นและไม่ใฝ่หา การอยู่คนเดียวทำให้เราสบายใจมากกว่า ได้ทำอะไรก็ได้ไม่ต้องถามใคร ไม่ต้องเฝ้ารอใคร ไม่ต้องใส่ใจใครจนตัวเราเองเสียความเป็นตัวตนเราไป ทำให้เราเปลี่ยนโฟกัสมามองที่ตัวเราเองได้พัฒนาทั้งร่างกายและจิตใจ รู้ซึ้งให้ธรรมมะมากขึ้นว่าไม่มีอะไรยั่งยืน เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไป ทุกๆ อย่างเปลี่ยนแปลงตามกาลเวลาเสมอ การที่เราคาดหวังให้ผู้อื่นเป็นแบบนั้นแบบนี้ตรงใจเราทุกอย่างเป็นไปไม่ได้ แต่การที่เราคาดหวังกับตัวเองเราควบคุมนั้นได้ ดังนั้นหลายๆ คนจึงมาโฟกัสที่ตัวเองเป็นหลักมากกว่า แต่เพราะธรรมชาติของมนุษย์คือการสืบเผ่าพันธุ์นั้น ทำให้ใจลึกๆ หลายคนก็ยังรอคอยความรักที่ดี ไม่ได้ปิดกั้นแต่เลือกมากขึ้นและไม่ใฝ่หา ให้เป็นไปตามธรรมชาตินั่นเอง
คนที่อยู่กับตัวเองได้ดีคือคนที่มีความเมตตาต่อตัวเอง เอาเวลาที่มีค่าที่เราไม่สามารถเอากลับคืนมาได้ ไปลงแรงกายแรงใจเพื่อพัฒนาตัวเอง พัฒนาสังคมในดีขึ้นในทุกๆวัน ดีกว่าไปใฝ่หาคู่ครองหรือความรักจากคนอื่นที่ไม่รู้ว่าสุดท้ายจะดีหรือร้าย ถ้าคุณพบกับความรักหรือคู่ครองที่ดีเราก็ยินดีด้วยมากๆ ขอให้คุณทั้งสองเป็นแบบนี้ตลอดไป แต่หากไม่ใช่ เราขอเป็นกำลังใจเล็กๆ ที่ส่งให้คุณเพื่อกลบบาดแผลในใจ และก้าวผ่านเวลาอันแสนเจ็บปวดนี้ไปได้ด้วยหัวใจ
ขอขอบคุณ :
http://www.wacathedral.org/washington-cathedral-blog/2017/01/12/miracles-waiting-and-kadosh
